Różewicz opisuje dom, który popadł w ruinę. Podmiot liryczny stracił wszystko. Myślami powraca do przeszłości. Snuje refleksje patrząc na ruiny domu.
Utrata domu jest równoznaczna z utratą szczęścia, co potwierdza podkowa leżąca na progu domu. Nie ma poczucia bezpieczeństwa i ochrony przed zewnętrznym światem. Nie ma tam centrum, w który można żyć.
Matka,ojciec i brat odeszli. Rozwiał ich wiatr historii. Podmiot liryczny czuje się samotny. Przerwane zdanie ukazuje, że nie ma tego kierunku, drogi, którą się podąża.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz